Dr Anna Bonder-Nowicka | Ekspertka w dziedzinie męskiego zdrowia
Warszawa to moje miejsce na ziemi – miasto, w którym się urodziłam, dorastałam i które stało się świadkiem mojej drogi zawodowej. Od zawsze fascynowały mnie ludzkie historie, a ciekawość świata i chęć niesienia pomocy sprawiły, że wybrałam medycynę. Moja pasja do chirurgii oraz odkrycie urologii zaprowadziły mnie na wyjątkową ścieżkę, na której każdego dnia zdobywam doświadczenie i szukam najlepszych rozwiązań dla moich pacjentów.
Moja droga do medycyny
Urodziłam się, rosłam i zawsze mieszkałam w Warszawie. Stolica jest moją wielką miłością i fascynacją, złaziłam ją wzdłuż, wszerz i w poprzek. Widziałam wiele miast w życiu ale zawsze chciałam mieszkać tylko tu. Tutaj też skończyłam liceum i Akademię Medyczną. Byłam ostatnim rocznikiem który dostał dyplom z tą nazwą, w następnym roku uczelnię przemianowano na Warszawski Uniwersytet Medyczny.
Międzynarodowe doświadczenie i specjalizacja
Lubię jeździć na międzynarodowe konferencje i przyglądać się jak pracują koleżanki i koledzy w innych krajach, wymieniać doświadczenia i uczyć się nowych rzeczy. Ta ciekawość zawiodła mnie w 2023 roku na staż w Salonikach, w Grecji gdzie zgłębiałam patofizjologię zaburzeń erekcji. Rok później trafiłam do Istambułu w Turcji gdzie uczyłam się mikrochirurgii i wszczepiania implantów prącia. Ten drugi temat doskonaliłam „na blachę” na stażu w Ammanie, w Jordanii – pod czujnym okiem dr Mohammeda Hamdana wszczepiłam 44 implanty w ciągu niespełna trzech tygodni (wyczyn!). Wróciłam stamtąd z przekonaniem że teraz wreszcie mogę zaproponować mężczyznom wszystko! Znajdę dla nich skuteczne rozwiązanie na każdym etapie – ZWŁASZCZA jeśli uważają że już „za późno”.
Zawsze chciałam być chirurgiem. Nie dręczyłam płazów jako dziecko ani nie próbowałam zobaczyć „co chomik ma w środku” ale moją ulubioną lekturą był lekko nadpleśniały podręcznik „Zdrowie Kobiety” z lat pięćdziesiątych który znalazłam u dziadka na strychu. Na początku rozumiałam co 10 słowo ale z czasem to się zmieniło. Potem gdy na studiach odkryłam jakie to uczucie trzymać skalpel w ręku i zobaczyć od razu efekt swojego leczenia wpadłam w tę fascynację po uszy.
Na urologię trafiłam przypadkiem (tak jak dzieją się wszystkie najważniejsze rzeczy w życiu) i od pierwszej chwili poczułam się „na właściwym miejscu”. Specjalizację i początek samodzielnej kariery otworzyłam w Szpitalu Bielańskim w Warszawie.
Na początku specjalizacji, będąc na dyżurze w szpitalu przeglądałam publikację o życiu seksualnym Polaków prof. Izdebskiego. Moje oczy padły na słowa: „44% pacjentów z problemem natury seksualnej w pierwszej kolejności trafia do gabinetu urologa”. Zdjął mnie wtedy paraliżujący strach, ponieważ uświadomiłam sobie że takim pacjentom nie miałabym wiele do zaoferowania, w ówczesnym programie specjalizacji nie było zbyt wiele wiedzy na ten temat. Następnego dnia rano zapisałam się na studia podyplomowe „Seksuologia Kliniczna” w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej (kolejna nazwa której już nie ma, obecnie to Uniwersytet SWPS). Na roku było 35 osób: psychologów, psychoterapeutów, pedagogów… i ja. Jedyny lekarz. Koleżanki i koledzy przyjęli mnie z pewnym dystansem i niedowierzaniem ale ostatecznie zaprzyjaźniliśmy się serdecznie. Studia były trampoliną, pozwoliły mi dostrzec różnorodność i bogactwo ludzkiej seksualności. Od momentu ich zakończenia jestem gotowa usłyszeć wszystko o czym pacjenci wstydzą się powiedzieć i często skutecznie zaradzić utrapieniom. Z każdym dniem nabywam coraz więcej doświadczenia bo nigdy nie wygasł we mnie żar ciekawości.
